Greet meldt zich bij mij met een hulpvraag. Zij is een kennis al heel wat jaren kwijt. Sinds de Bijlmerramp heeft ze niets meer van hem vernomen. Hij heet Mike en was iemand die zijn afspraken altijd nakwam. Greet maakt zich zorgen en wil van de onzekerheid af of hij dood is of nog leeft.

Wanneer ik bij Greet aankom, meldt als eerst haar vader zich. Het vreemde is dat deze man eerst naast mij staat en dan lijkt te splitsen in 2 personen. Ze zien er ook anders uit. De ene is dikker en de ander dunner. Ik redeneer dat dit kan betekenen dat hij ooit sterk van gewicht is veranderd. Greet moet diep nadenken. Haar vader was inderdaad wat dikker. Dan ineens komt ze met een verrassende mededeling. De man die zij als haar vader ziet, is niet haar biologische vader. Ze heeft dus in feite ‘2’ vaders. Die biologische vader was inderdaad een slankere man. Deze man wil heel graag contact met Greet. Het blijkt best wel gevoelig te liggen. De reading komt best moeilijk op gang, omdat Greet weinig weet van haar biologische vader. Ik kan haar wel wat antwoorden geven op haar vragen en meedelen dat haar vader heel graag contact met haar wilt, want hij blijft echt aanhouden.

Dan zie ik achterin de kamer een vrouw staan. Met blond opgestoken haar. Die herkent Greet gelijk als haar schoonzus. Echter de kenmerken die ik van haar vertel komen dan niet zo overeen. Ze stelt zich namelijk afwachtend op. Dus ze geeft de biologische vader en de andere vader ruim de tijd om met Greet te communiceren. Dit terwijl Greet zich haar als een kletskous herinnert. Het kleding en uiterlijk kloppen wel. Toch is ze duidelijk afwachtend en wil ze niet storen bij dit moment, wat ook begrijpelijk is.

Het is druk in het kleine flatje van Greet. Er zijn veel entiteiten. Greet zegt dat ze ook altijd veel mensen over de vloer had en dat er een flink aantal overleden zijn. Toch blijven ze allemaal wat op afstand van Greet. Normaal betekent dit dat er wat wrijving is, dus ik blijf zoeken naar eventuele problemen. Die blijken er toch niet te zijn.

Greet wil dan toch graag contact zoeken met Mike. Ik gebruik automatisch schrift. Ik krijg eerst door dat Mike nog leeft, maar dat geloof ik zelf niet en Greet ook niet. Soms zien ze echter het leven hierna ook als leven. Er zijn immers 2 soorten van doodgaan, dus dat kan verwarrend zijn. Net zoiets is dat entiteiten soms vrolijk roepen dat ze de overgang al gemaakt hebben, terwijl ze niet verder zijn gekomen dan het schemergebied. Ik blijf dus doorvragen over Mike. Dan blijkt dat we toch contact kunnen krijgen met Mike. Mike blijft echter op een afstand.

Ik zie een donkere jongen, maar ik weet niet of ik dit zie, omdat ik Mike echt zo zie, of omdat de kans dat Mike donker is 90% is, gezien Greet al aangaf dat hij in de Bijlmer woonde. Om die reden hoor ik het liefste zo min mogelijk informatie van tevoren, want dit kan mijn verwachtingen sturen en dan is het moeilijker mijn hoofd leeg te maken en/of te weten of ik juiste informatie doorkrijg, of er toch van op de hoogte ben op de één of andere manier. Mike was inderdaad een donkere jongen volgens Greet. Mike komt niet binnen en het contact loopt moeizaam. Als ik vraag waarom hij niet binnenkomt, of hij soms niet wilt, geeft hij aan dat het gewoon heel erg moeilijk is, omdat het druk is in het flatje van Greet. Dan vraag ik de andere entiteiten om even weg te gaan en dan komt Mike wel binnen.

Greet voelt dan een druk op haar ogen en het klopt dat ik Mike ook bij haar zag, gelijk met de druk die zij op haar ogen voelt. We zijn er dan allebei van overtuigd dat Mike is overleden bij de bijlmerramp, ook al woonde hij niet in de flat waar het vliegtuig in beland is. Via automatisch schrift hou ik contact met Mike en Mike geeft een boodschap door. Hij zegt dat hij en Greet altijd aan het ‘sparren’ waren. Greet snapt die uitdrukking niet en denkt dat hij ‘stoeien’ bedoelt. Hetgeen ze niet deden. Ik leg uit, dat hij sparren met woorden bedoeld. Dat herkent Greet heel erg goed. Dat deden ze inderdaad altijd samen. Gekkigheid en lachen en grollen met elkaar.

Het wordt emotioneel voor Greet en is best zwaar zegt ze. Zelf zegt ze het volgende over de reading:

“Ik heb de antwoorden die ik heb gekregen tijdens de reading even laten bezinken en ze nog eens overdacht en ik heb er wel wat aan gehad al bleven ze  nog een beetje op afstand.

Misschien moet ik nog eens een reading doen en dan van te voren wat vragen opschrijven en me er op voorbereiden en me open stellen voor wie er komt .
Het was mijn eerste reading dus ik wist niet wat ik kon verwachten maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.
Met dank en groeten, Greet”

Dat is dus een goede tip van Greet. Bedenk van tevoren wat je wilt vragen. Niemand hoefde hier over geholpen te worden, want iedereen was hier over. Al met al toch weer een bijzondere ervaring en helaas ook treurig ivm het verwerken van het verlies van Mike.