Net een reading gehouden voor een exvriend. Zijn vader kwam door, maar bleef in de keuken staan. Ik vroeg hem dichterbij te komen, omdat ik hem zo niet kon horen.
Hij kwam dichterbij en ik voelde hem. Het was een koude entiteit met prikkelende handen.
Hij hield mijn hand vast en bleef steeds bij mij staan. Toen ik hem vroeg waarom hij afstand hield van Marco, zei hij :”Ik ben bang dat hij boos is”
Hij was bang dat Marco boos was, omdat hij er niet genoeg voor hem geweest is.
Marco zei dat hij daar niet bang voor hoefde te zijn en dat hij dichterbij kon komen.
Ik vroeg zijn vader of dat hij Marco zijn hand vast wilde houden ipv de mijne. dat wilde hij wel.
Ik vroeg Marco om zijn hand te openen. dat deed Marco maar nog pakte hij zijn hand niet.
Ik bracht toen zijn hand naar de hand van Marco, en daarbij lag dus mijn hand in de hand van Marco. Hij begon te lachen. Dit was wat hij wilde.
Het was een streek van hem. ik moest ook lachen, want Marco heeft ook dat soort streken. Hij zei, dat hij mij en Marco bij elkaar wilt hebben, maar dat heb ik niet hardop herhaalt, want dat wil ik zelf niet.
Ik vroeg Marco of hij nu zijn vader kon voelen. dat kon hij, hij voelde het prikkelen in zijn hand. ik zei ; dat is inderdaad je vader.
Even later voel ik een knijpje in mijn hand. hij heeft toch weer mijn hand vast en ik voel hem weer dicht bij me
Ik vraag hem waarom hij nu weer bij mij is. Hij zegt :”ik sta liever bij zo’n lekker wijf als bij een vent”
Ik moest lachen en Marco ook. Ik vroeg aan Marco of zijn vader zo zou praten. Hij zei dat het klopte.
Zijn vader zei toen dat toen Marco een heel moeilijke tijd had, hij bij hem was en zorgde dat het bij mij terecht kwam, omdat hij wist dat ik hulp zou halen.
Hij zei ook dat hij vindt dat ik en Marco goed bezig zijn.
Hij zei:”mijn gabber, mijn maatje, mijn zoon, ik ben trots op je”
dit zijn woorden die Marco herkent, van zijn vader. Terwijl ik zijn vaders gevoelens zat te beschrijven tegenover Marco, zag ik hem steeds meer afstand nemen. Hij stond met zijn armen over elkaar te luisteren en vond het allemaal maar niks dat ik al die gevoelens van hem zag en doorgaf aan zijn zoon.
Hij zei toen :”nu wel weer genoeg gedweept” en was pleite.
Ook dat ‘gedweept’ is een woordkeuze van zijn vader.
Ik heb Marco zijn vader nooit ontmoet, die was dood voor ik een relatie met Marco kreeg. Marco had twijfels , maar nu niet meer. Hij is nu overtuigd dat het echt is, want hij heeft zijn vader zelf gevoeld (prikkelen in zijn hand). Ik kon zeggen dat Marco dus op zijn vader lijkt, de streken van zn vader heeft en dat kon mijn ex beamen. Ook dat hij de lach van zijn vader heeft bij die streken, dat kon Marco beamen. Dat zijn vader geen prater is, kon hij ook beamen.
Het was leuk om zijn vader te ontmoeten, ik heb hem nog nooit gezien of gesproken, alleen een foto van hem gezien. dus t was erg leuk !!
Toen we even wat zaten te drinken, klopte spontaan iemand aan om hulp “heb hulp nodig” hoorde ik, maar ik had nog even geen zin om er aandacht aan te schenken en liet het even gaan. De entiteit hield echter aan en ik besloot te kijken wie het was.
Het bleek een overleden vriend van Marco te zijn. Hij vertelde dat hij niet over kan en dat er zoveel is dat hij op moet lossen dat hij niet meer weet waar hij moet beginnen.
Hij maakt zich boos en zegt “t is kut, kut, kut!” Marco zegt dat hij dat niet herkent van die vriend, omdat het een rustige jongen was. Ik zeg dat dit wel is wat ik doorkrijg en hij deze kant waarschijnlijk nog nooit gezien heeft van hem.
Ik vroeg of we hem konden helpen en toen kreeg ik een, voor mij, vreemde boodschap door. Of Marco zijn zus, contact kon opnemen met de moeder van die overleden vriend. Ik keek Marco vragend aan. “ja dat klopt, die hadden wel meer contact”. Dus het was geen vreemd verzoek, maar wel iets wat ik niet kon weten.
Die vriend had ook nog een boodschap voor Marco. Hij zei, los al je problemen zoveel mogelijk op in dit leven, dat je met negatieve energieën niet over kunt en dat het veel makkelijker op te lossen is als je nog leeft. Hij zei ook dat er ongelofelijk veel mensen ronddolen.
Vervolg: Inmiddels heeft Marco zijn zus contact opgenomen met de moeder van die overleden vriend. Uit het gesprek kwam naar voren dat zijn moeder hem niet los kon laten en teveel aan hem vasthield. Hij had dus gelijk. Ze zei dat ze hem meer los zou gaan laten. Ik heb daarna nog contact gezocht met die overleden vriend en die was heel erg blij en dankbaar. Ik vroeg of hij nu over mocht en nee dat mocht hij nog niet. Ik vroeg hem of ik hem nog ergens mee kon helpen en hij zei :”ja” Ik vroeg hem of hij kon zeggen waarmee, maar dat geluid kwam gescrambled door. Dat betekent dat ik het niet mag horen. Ik heb mijn gids gevraagd of ik hem nog mag helpen en dat antwoord was “nee, het is de bedoeling dat hij het nu zelf gaat doen” Ik mag hem nog wel tips geven en heb tegen hem gezegd, dat hij het vooral erg graag moet willen, in zichzelf moet geloven en dat hij gewoon ergens moet beginnen. Niet steeds moet zeggen “oh het is zoveel, weet niet waar ik moet beginnen” Gewoon érgens, maakt niet uit waar en als hij eenmaal begonnen is, dan gaat het balletje vanzelf rollen en valt het uiteindelijk best wel mee. Daarnaast heeft hij nog tijd genoeg om het te regelen, maar hij moet wel ermee gaan beginnen. Hij kan altijd langskomen bij mij om vragen aan mij te stellen en dan zal ik hem tips geven.
Het heeft een paar maanden geduurd, toen kwam hij ineens spontaan langs om te zeggen dat het hem gelukt was en om te bedanken. Gefeliciteerd!!!!!! Daar doe ik het voor! Ik ben zo blij, weer een ziel die zijn rust gevonden heeft. Op naar het mooie leven in de eindtijd!!!