Maand: mei 2018 Pagina 3 van 4

Af en toe krijg ik hulpvragen van andere lichtwerkers. Zij hebben veel last van aanvallen, omdat het duister niet zo blij is het met werk wat zij verzetten en zij proberen dus alles te doen om hun werk te ondermijnen.

Zelf heb ik het op de harde manier moeten leren en heb ik ook wekenlang zwaar onder vuur gelegen en zo geleerd hoe ik mijzelf moest reinigen, herstellen en beschermen tegen nieuwe aanvallen.

Dat was een heel belangrijk leerproces, want zo heb ik ook andere mensen kunnen helpen die onder vuur lagen van de duistere krachten.

Vooral lichtwerkers zijn dus slachtoffer van aanvallen en ze moeten zelfstandig werken en zelf leren hoe ze zichzelf en anderen moeten helpen.

Daarom ga ik eerst wat uitleggen over de ziel, de duistere krachten en hoe jouw aura je hiertegen beschermt.

Je bent een lichtwezen, dat betekent dat je ziel bestaat uit licht. Het is een lichtfrequentie en daarmee ben jij uniek.

Daar heb ik al eerder wat over verteld. Overal waar jouw lichtfrequentie opgewekt wordt, ontstaat jouw bewustzijn en niet die van een ander. Dit is dus echt wie ‘jij’ bent.

De duistere krachten zijn er om ons op de proef te stellen. Ze hebben een heel belangrijke taak. Ze maken onze ziel sterker. Net zoals die vervelende virussen en bacteriën ons sterker maken, mits we ze overleven natuurlijk!

Dus een goede bescherming is belangrijk. Een goede weerstand is belangrijk en als je weerstand eenmaal aangetast is ben je vatbaarder voor nare ziektes.

Precies zo ben jij ook vatbaarder voor negatieve energieën als jouw aura beschadigd is geraakt.

In principe beschermt jouw aura jou prima tegen al deze duistere krachten, net zoals jouw weerstand jou prima beschermt tegen nare ziektes, maar soms laat je weerstand het afweten en word je ziek. Zo kan ook je aura het af laten weten en beschadigd zijn geraakt. Dat kan door allerlei nare omstandigheden in je leven komen, die zal ik niet allemaal opnoemen, maar ik kan je er een aantal meegeven. Bijvoorbeeld als je zelf erg veel haat in je draagt, of als je iets traumatisch hebt meegemaakt, of als je ongezond leeft.

Dat zijn allemaal zaken die je aura kunnen beschadigen, net zoals ze je weerstand kunnen verlagen. Er komt dan een gat in je aura en duistere krachten kunnen naar binnen en zo raak je besmet met de negatieve krachten. Dat lijkt raar he? Dan heb je iets traumatisch meegemaakt en dan kan je ook nog besmet raken met negatieve energieën, maar vergeet niet diegene die jou het heeft aangedaan was ook al besmet! En diegene die besmet is, zet onbewust het werk door van de negatieve krachten. Daarom is vergeven ook zo belangrijk! Daarmee stop je de ketting van haat en stop je het werk van de duistere krachten.

Jouw mooie lichtgevende ziel, wordt een beetje donkerder op de plaats waar de duistere krachten zich nestelen en ze gaan daar invloed uitoefenen op jouw emoties en gedachtes. Je voelt je niet fijn meer, je denkt nare dingen, je bent soms niet meer jezelf en je maakt steeds makkelijker verkeerde keuzes in je leven. Daardoor raak je nog meer beschadigd, er komen meer gaten in je aura. Je verzwakt steeds meer en er komen steeds meer besmettingen bij. Daarom is het belangrijk om je aura schoon te houden!

Die donkere plekken waar die negatieve krachten zitten, kun je ook zien als ‘blauwe plekken’ op je ziel. Bij een reiniging worden die nare krachten weggestuurd. Alleen ben je dan nog niet genezen. Dan gaat je zelfhelend proces pas aan de gang, maar dan kan het dus zijn dat je alweer opnieuw belaagd wordt en dan weer heel snel met dezelfde ellende te maken hebt.

De gaten zitten nog in je aura en de plek waar de negatieve kracht is weggestuurd is ook nog niet gevuld met licht, dit is een lege plek en dat heeft tijd nodig om te herstellen. Daarom vraag ik altijd aan de engelen om ‘extra licht’ te sturen naar de mensen die ik behandel. Daarmee krijgt de persoon in kwestie even een extra energiestootje om te helpen bij de genezing. Dat versnelt het genezen. De ziel moet het wel zelf doen hoor! Maar met wat extra licht gaat het net even wat sneller.

Daarnaast vraag ik om een aura-bescherming. De aura-bescherming is niet zaligmakend. Het is geen harnas! Dat mag ook niet, want een harnas zou je ziel alleen maar zwakker maken! Net zoals je weerstand zwakker wordt in een isolatieruimte (quarantaine). De aura-bescherming legt een filmlaagje om je eigen aura heen, zodat de gaten bedekt zijn en je aura de kans krijgt om te herstellen. Deze filmlaag slijt langzaam en wordt dus steeds dunner, maar je eigen aura wordt steeds dikker in die tussentijd dus die kan het dan weer zelf aan. Dat is tenminste, als jij ook de kans genomen hebt om een aantal dingen te verbeteren in jezelf en in je leven.

Een aura-bescherming mag namelijk als tijdelijke hulp, maar dan moet je die kans wel aangrijpen en niet denken: “Dat is makkelijk, dan kan ik op de oude voet doorgaan. Dan laat ik die aura-bescherming wel het werk doen.” Dat is namelijk misbruik maken van de aura-bescherming en dat zien de engelen ook en dan zeggen zij de volgende keer: “Sorry, maar jij hebt je kans gehad.”

Het kan natuurlijk ook zijn dat je er zelf echt niets aan kan doen en dat zien de engelen ook. Ja ze zien alles, je kan niet tegen ze liegen. Dus wat zij beslissen is altijd rechtvaardig, ook al denken wij soms van niet, want ja wij willen weleens graag de dingen anders zien als dat ze zijn, omdat dit ons dan beter uitkomt.

Gelukkig gebeurd dat niet vaak. Ik heb het maar een enkele keer meegemaakt dat iemand geen aura-bescherming meer mocht krijgen en dat ik niets meer voor iemand mocht doen. Dat is dan niet om iemand te pesten hoor, sommige mensen doen het beter als ze op zichzelf aangewezen zijn, dan dat ze steeds hulp krijgen en op de oude voet doorgaan. Dat is hard, maar sommige mensen willen pas iets veranderen als ze echt heel diep in de problemen geraakt zijn en veranderen niets zolang ze nog hulp krijgen. Oh en er zijn soms ook mensen, die het allang zelf kunnen, maar denken dat ze mij nog nodig hebben. Dat creëert afhankelijkheid en dat is niet goed voor de ziel, dus die mensen vertel ik om in hun eigen kracht te staan en verder te gaan.

Dat is niet aan mij om te bepalen, maar de engelen weten heel goed waar ze mee bezig zijn. Veel beter als dat wij dat van hier uit kunnen beoordelen.

Alles wat ik doe is informatie doorgeven, over en weer, meer is het eigenlijk niet 😊

Het kan dus zijn dat je ondanks een aura-bescherming alsnog besmet raakt. Het duister is ook heel erg slim en heeft ook maniertjes om bepaalde beschermingen te omzeilen. Dan moeten we soms een sterkere bescherming inzetten. We willen altijd met zo min mogelijk middelen iemand helpen, omdat het voor de ziel heel belangrijk is om zoveel mogelijk zélf te doen, daar wordt de ziel namelijk het allersterkste van!

Daar krijgt de ziel ook het meeste zelfvertrouwen van! Dit is dus een heel belangrijk helend proces voor de ziel en die willen we niet verstoren. Dus er wordt alleen hulp gegeven die echt nodig is.

Soms kan het zijn dat iemand lang met een besmetting gelopen heeft en er psychische en/of fysieke schade is ontstaan. Dat heeft dan langer nodig om te helen, of gaat nooit meer helemaal over. Deze mensen blijven soms denken dat ze besmet zijn, maar dat is dan niet meer zo, ze ervaren alleen de nare gevolgen er nog van. Heel erg vervelend, maar er zijn ook grenzen waarin lichtwerkers en engelen kunnen en mogen helpen. De natuurwetten noemen ze die. Daar moeten zij zich ook aan houden en dat betekent dat lichtwerkers en engelen praktisch geen fysieke en psychische schade kunnen herstellen. Alleen een aanzet ertoe geven.

Dus soms lijkt het alsof er fysieke en psychische mankementen opgelost worden door de krachten die gestuurd worden, maar dat is niet zo, dat mag niet, maar het kan wel het gevólg zijn van de hulp die je krijgt en dan lijkt het zo, maar heeft jouw lichaam het echt zelf gedaan. Jouw zelfgenezend systeem heeft dan een boost gekregen en is aan de slag gegaan. Dat gebeurd dus niet altijd en als het niet gebeurd is daar niets aan te doen en is het altijd raadzaam om een dokter en of psycholoog te bezoeken. Sowieso adviseer ik mensen om altijd contact te blijven houden met de reguliere gezondheidszorg. Elke lichtwerker die iets anders adviseert, moet men mee oppassen! Laat je niet financieel leegtrekken.

Nou ik hoop dat het weer wat duidelijker geworden is 😊

 

 

 

 

De mens wordt door zijn intelligentie en vermogen tot het verschaffen van kennis, verder weg van zijn intuïtie gedreven.

We hebben ze nog wel en dagelijks worden onze keuzes nog steeds beïnvloedt door intuïtie, maar dat ontkennen we. We zijn van mening dat we al onze keuzes weloverwogen en verstandelijk maken, daarmee onze gevoelens in acht nemend.
Niets is minder waar, maar daar gaat dit stukje niet over.

Dit stukje gaat over mijn lichtwerk. Hoe doe je dat nu? Hoe weet je nu hoe je met die pendel moet zwaaien om bepaalde krachten weg te nemen? Hoe weet je nu waar je mee bezig bent?

Dat is dus, puur intuïtief. Ik werk puur intuïtief. Net zoals een schildpad zijn weg naar het strand weet om zijn eitjes te leggen, zonder dat ze ooit een predictor-stick in handen heeft gehad. Net zoals een groep vogels weet dat het tijd is om naar het zuiden te vliegen, terwijl ze geen kalender hebben. Zo weet ik en voel ik dat ik op bepaalde situaties in moet springen en dat ik daar iets bewerkstellig. Iets wat belangrijk is voor de eindtijd.

Hoe ik dat weet? Ik voel het. Ik ben hooggevoelig en ik volg mijn gevoel daarin nauwlettend. Ik screen mijn gevoelens en die van mijn omgeving continu als ik daarmee bezig ben. Dan voel ik daar iets in, dat kan iets hards zijn, dan weet ik dat ik mijn pendel daarop moet richten. Ik zwaai haar in de rondte en op een bepaald moment voel ik dat het weg is.

Daar heb ik geen bewijzen van. Dat kan ik niet meten, maar het is vrij duidelijk dat er iets gebeurt. Soms zwaai ik niet met mijn pendel, maar vraag ik andere krachten om hulp. Dan weet ik dat ik dit niet alleen kan. Hoe ik dat weet? Ik voel het. Ik moet op mijn gevoel vertrouwen, dat is het enige hoe je de zeeën van de energieën kunt bevaren. Je ogen en je oren zijn geen goede raadgevers hierin. Je gevoel wel.

Tegenwoordig is men enorm gefocust op diploma’s en kennis. Je moet voor alles een diploma hebben en anders ben je niks waard. Ze vragen mij, wie denk jij dat je bent, dat je dit soort dingen zomaar kunt?
Ik ben een wezen van de natuur met sterke intuïtieve eigenschappen die ik niet ontken. Ik volg ze nog dagelijks en diep ze uit. Ik leer van de natuur, ik leer van de energieën om me heen. Ik heb de universiteit des levens gevolgd, ze gaf me enkel geen bul. Dat doet de universiteit des levens ook pas als je dood bent. We volgen haar allemaal en ze is pas af in ons graf. Of wellicht pas na enkele levens. Ik ben ook nog niet uitgeleerd noch ben ik feilloos. Dat is niemand onder ons. Niemand onder ons is uitgeleerd en feilloos.

Zoals de één een talent heeft in tekenen, of in taarten bakken, of kleding ontwerpen. Zo heb ik een talent in het omgaan met energieën. Maandenlang werd ik geïnformeerd en getraind door wezens uit een andere dimensie. Het energetische leven. Dit waren gidsen, engelen, overledenen en heersers en mijn eigen opperbewustzijn en onderbewustzijn. Maandenlang heb ik heel intensief informatie doorgekregen en heb ik in de praktijk alles moeten leren door het te ondergaan.

Mijn nieuwsgierigheid naar het ontstaan van het leven en het nut van het leven hebben mij gedreven om op zoek te gaan naar antwoorden en ik heb heel veel antwoorden gekregen, maar nooit meer dan nodig was voor mijn doel. Ik weet dus ook niet alles. Ik heb geregeld te horen gekregen: “Die informatie heb jij niet nodig dina.” Prima!

Ik voel mij dus ook niet verheven boven andere mensen, ik voel mij een deel van hun. Zij hebben een andere taak in dit leven als ik. Dit is mijn pad en dat maakt mij niet beter of slechter. Het is een pad van hulpverlening, maar ook een pad van informatieverstrekking.

Informatie waar ik nog mee bezig ben om die goed vorm te geven. Zodat ze ook begrijpelijk is. Maandenlang intensief informatie doorkrijgen is niet in één notendop samen te vatten en ook ik struikel over mijn menselijke eigenschappen waarin ik dingen invul, het denk te weten en te stellig word in mijn uitspraken. Dus ook ik heb niet ‘dé’ waarheid in pacht. Ik kan slechts proberen om délen daarvan zo goed mogelijk over te brengen.

Informatie die ik probeer te onderbouwen met bewijzen, zodat duidelijk is dat ik ze niet zelf verzon, maar werkelijk heb doorgekregen. Sommige informatie maakt zichzelf gelijk aannemelijk. Je voelt ergens diep in je dat het klopt. Alsof iemand het je ooit al had verteld. Dan voel je herkenning. Misschien krijg je kippenvel, misschien raak je zo geïntrigeerd door de logica dat je voelt, ‘Ja, dit is niet verzonnen, op zijn minst zit er een kern van waarheid in’.

Die kern van waarheid, daar gaat het mij om. Niet om de volledige waarheid of de enige waarheid te presenteren. Die bestaat juist niet. Die heb ik dus ook niet in pacht. Maar er bestaat wel een algehele overeenkomstige waarheid en dat is de waarheid zoals we die met zijn allen kennen en overeengekomen zijn en afgesproken hebben met elkaar als zijnde een feit en niet meer een geloof.

Geloof is belangrijk, maar het zegt ook iets. Waarom geloof je iets wel of niet? Dat heeft ook een reden. Geloof je iets niet omdat je verkeerde informatie hebt gekregen? Of geloof je iets niet, omdat het niet haalbaar lijkt? Niet aannemelijk lijkt? Soms lukt het mensen om het onwaarschijnlijke waarheid te laten worden. Waar je niet in geloofde, lijkt ineens toch een feit. Dan moet je erkennen dat je ernaast zat. Dus ook waar jij in gelooft is niet altijd juist en daarom gaat het dus om de algehele overeenkomstige waarheid te bereiken en dat doen we met meerdere zielen.

Want elke ziel is een lichtfrequentie, en elke lichtfrequentie ziet het leven van een andere invalshoek. Een andere lichtval. Denk maar terug aan het getal 6 wat plat op de grond ligt. De ziel aan de ene kant ziet een 6 en aan de andere kant ziet ze een 9. Daar moet je dus niet om vechten, daar moet je de algehele overeenkomstige waarheid uit zien te halen. Dat kan niet met die 2 zielen alleen. De 1 ziet een 6 en de ander een 9. Er zijn er meerdere nodig om duidelijk te maken dat je soms een zes ziet en soms een negen en dat dit afhangt vanuit welke lichtval je het ziet. En zo ziet elke ziel alles vanuit zijn eigen lichtval en alleen met al die zielen bij elkaar kun je de waarheid het dichtst benaderen en gaan spreken van feiten. Toch zijn feiten enkel maar, datgene, wat wij hebben afgesproken met elkaar. Daarvoor zijn vaak concessies gedaan, maar de kinderen van de nieuwe tijd groeien op met deze feiten als waarheden en verliezen soms uit het oog dat er ooit een tijd bestond zonder die feiten, en kunnen een wereld zonder die feiten en overeengekomen waarheden niet meer begrijpen en geloven ze dan ook niet meer.

Maar echt, ze bestaat nog steeds en ons instinct is daarin een heel belangrijke raadgever. Ook zonder kennis kunnen wij weten en dat weten zonder kennis, dat noem je o.a. intuïtie.

Als je met entiteiten kunt praten, dan denken veel mensen dat je dan alles correct en duidelijk door moet kunnen krijgen. Nu dat is niet zo, het werkt niet als een telefoonlijntje. Helaas, was t maar zo simpel.

Zij brengen hun gedachtes over op de mijne. Zij brengen hun gevoelens over op de mijne. Ik ben in hoge mate heldervoelend, een beetje helderhorend en weinig helderziend.

De duidelijke gesprekken, zinnen die ik doorkrijg, komen als volgt tot stand. Ik maak contact met een entiteit met de pendel. Dan vraag ik wie er is of roep ik iemand op. Dan neem ik vaak even pauze. Die tijd gebruik ik om dieper in contact te treden met de entiteit die in de ruimte aanwezig is. Mijn bewustzijn zet ik dan op iets anders, zodat ik ontspan en door die ontspanning kan mijn onderbewustzijn zich gaan richten op die entiteit. Dat werkt als een soort radiozender. Elke entiteit heeft eigenlijk een eigen specifieke golflengte. Die golflengte moet ik op gaan zoeken. Ik zie daarom eigenlijk nooit zómaar allerlei entiteiten rondlopen. Dat contact moet tot stand gebracht worden. Dat moeten zij willen en dat moet ik willen. Sommigen doen erg hun best om opgemerkt te worden en dan voel ik bijv. iets en denk ik hé wie is dat en dat is dan al genoeg om een contact open te zetten.

Dat doe ik soms ook met mijn handen door te voelen. Ik kan gebruik maken van bewegingen met mijn handen om een zwakkere verbinding sterker te krijgen. Ook kan ik gebruik maken van vingerknipjes en handen klappen om energie in de ruimte vrij te laten komen voor de entiteit, vaak zie en voel je ze dan gelijk een stuk beter.

De hele zinnen die ik doorkrijg, krijg ik niet letterlijk zo door. Dat is een combinatie met flarden aan woorden die ik hoor, maar grotendeels een sterk inlevingsvermogen van mijn kant in die persoon. Ik voel de emoties en heb een grote dosis mensenkennis en snap dan het karakter al heel snel. Daardoor weet ik wat voor woordkeus en soms zelfs intonatie bij deze persoon hóórt. Dat gaat automatisch, daar denk ik niet bij na. Mijn eigen gedachtes, schakel ik namelijk zoveel mogelijk uit, om zo meer ruimte te geven aan de entiteit om contact te leggen met mijn gedachtes en zo alles over te kunnen brengen wat hij/zij wilt.

Feiten die niet in mijn hersens zijn opgeslagen, zijn dus voor de entiteit zeer moeilijk door te geven. Zou de entiteit zijn eigen hersens nog gehad hebben, dan wist hij/zij waar deze gegevens in de hersens lagen opgeslagen. Dat is bij mij dus niet zo en hierbij heb ik dan de pendel nodig om erachter te komen en dan met de flarden aan woorden die ik hoor, lukt het uiteindelijk ook wel. Als ik iets aan feiten weet, dan voel ik bijv. kippenvel bij mezelf of komt er een sterkere emotie bij de entiteit op, wanneer ik het daarover heb. Dan weet ik dat het daarover gaat. Dan komen ook de zinnen op, want dan komen de emoties los bij de entiteit. Deze emoties kan ik omzetten in woorden. Samen met het inlevingsvermogen in het karakter van deze persoon.

Entiteiten horen en zien, dat gebeurt allemaal in je hoofd. Ik kan iemand in de kamer zien staan, maar zie hem niet létterlijk in de kamer staan, zoals ik jou zie staan. Als mensen dát zien, dan hebben ze last van hallucinaties/waanbeelden. Dit zorgt er namelijk voor dat iets in je hoofd geprojecteerd wordt in de ruimte om je heen. Ook hoor ik niet een stem in mijn hoofd, zoals jij tegen mij zou praten. Ook dit zijn psychotische tekens.

Ik zal het je uitleggen. Denk in je hoofd aan iemand die jij goed kent. Wáár zie jij diegene dan in jouw hoofd? Je kijkt dan met je 3e oog. Je 3e oog zit tussen je beiden ogen. Iets hoger op je voorhoofd. Je kijkt niet meer de ruimte in. Je staart wel, maar let even op, je voelt je ogen iets wegdraaien, van binnen. Ze zoeken dat beeld op in je hoofd. Daar kijk je naar. Dat fantasiebeeld ontstaat met je 3e oog. Dus dagdromen, doe je met je 3e oog. Met je 3e oog zie je die beelden die jij bedenkt.

Nu stel je je voor dat die persoon in de ruimte om je heen staat. Kijk wat er gebeurt met je ogen. Je mixt het beeld van je ogen met het beeld van je 3e oog. Je beeldt jezelf nu in dat die persoon naast jou staat.

Zo werkt het ook met entiteiten zien. Als ik de juiste golflengte heb gevonden, dan vormt zich een beeld in dat 3e oog. Niet in de kamer zelf. Het zou dus ook verbeelding kúnnen zijn. Dat maakt het soms juist ook zo moeilijk om het onderscheid te maken. Alleen ga ik nu dingen beschrijven van diegene, die ik helemaal niet kán weten, omdat ik die persoon nóóit heb ontmoet. Daardoor leer je dat het niet altijd fantasie is, maar zoals je zult zien, wanneer jij iemand voor je haalt dan zie je dat je diegene moeilijk kunt beschrijven. Het beeld is niet altijd even helder. Wat voor kleding draagt die persoon waar jij nu aan denkt? Dat is best een lastige vraag. Alleen hoe langer de entiteit aanwezig is in de ruimte, hoe helderder dat beeld voor mijn ogen komt. Dit omdat mijn geheugen nu ook mee gaat spelen en kleine flarden die ik doorkrijg met elkaar in verband brengt en een duidelijker beeld neerzet voor dat 3e oog. Denk eens aan die persoon, dat die bijv. een bruine broek aanheeft? Hoe vormt dat beeld zich nu? Wordt het al wat duidelijker? En nu denk je aan de bril die die persoon draagt.. Okay, langzaam maar zeker wordt jouw gedachtebeeld steeds scherper. Waar of niet?

Hetzelfde met het ‘horen’ van entiteiten. Denk eens in je hoofd “ik ben lief” , dat stemmetje, precies zo, zo hoor ik ook de entiteit die in de ruimte aanwezig is. Dat zijn dus mijn éigen gedachtes. Ja de entiteit heeft namelijk géén stem meer. Die kán dus niet praten. Hij kan wel, met zijn energie mij gedachtes ingeven. Hij heeft ook ooit hersens gehad, dus weet hoe het werkt.

Ik wéét alleen maar dat het mijn gedachtes niet zijn, omdat ik weet dat ik zo nooit zou praten, omdat ik weet dat ik die dingen helemaal niet kon weten, omdat ik weet dat de manier van denken, doen en in samenhang met de emoties die ik doorkrijg, niet bij mij horen, dus van iemand anders zijn.

Echter zijn we mensen en trekken we zeer snel conclusies en als de verbinding even zwak is, is het makkelijk om zelf dingen in te gaan vullen. Dat verschil is dan niet altijd duidelijk meer en dan vergist een medium zich dus.

een medium heeft ook nooit voor 100% gelijk. Hooguit iets van 90%. Maar 90% is natuurlijk hoog, erg hoog voor zaken waar het medium niets vanaf kón weten.

En eigenlijk kunnen we het allemaal, telepathisch communiceren. Die briljante ingeving bijvoorbeeld, waarvan je versteld staat van jezelf? Hoogstwaarschijnlijk komt die van je gids af. Die beschermt jou en communiceert met jou door telepathie. Dat stemmetje in je hoofd, dat je waarschuwde voor gevaar? Je gids…Dat gevoel dat er iets met je dierbare aan de hand is? Ja zie je, we kunnen het allemaal. Alleen de één heeft het wat sterker ontwikkelt als de ander en zo paranormaal is het dus helemaal niet 🙂

 

 

 

 

 

 

 

Zelf de aanwezigheid van een verloren familielid waarnemen? Het kan. Niet in alle gevallen lukt het, maar wel in de meeste.

Iedereen zijn zintuigen zijn anders ontwikkeld, bij de één sterker als bij de ander. Neem bijvoorbeeld je reukzin. Sommige mensen ruiken alles en anderen ruiken veel minder.

“ruik je dat?”

“uh nee, ik ruik niks?”

“jawel, ruik eens goed?”

“snif, snif,, uhm oh ja, nu ruik ik het”

Zo werkt dat dus ook met de aanwezigheid van energieën. Het verschil in luchtdruk en in de warmte/kou daarvan, tintelingen, prikkelingen, kleine kneepjes, zijn je waarschijnlijk nog nooit opgevallen. Je schonk er geen aandacht aan. Bij een kneepje in je hand, dacht je waarschijnlijk aan een willekeurige spiertrekking welke je afschudde en ging door met wat je aan t doen was.

Nu ben ik er. Ik zeg jou, wie er is. Jouw moeder, jouw vader, wie dan ook. Ik vertel jou waar diegene nu is. Of hij naast je staat of waar dan ook en ik vraag diegene om jouw hand vast te pakken. Je strekt je hand uit en ineens voel je iets. Het kan een prikkeling zijn, het kan warmte zijn of juist kou, maar je voelt iets!

Of het prikkeling is of warmte of kou, dat hangt van de entiteit af. Ik moet dus hetzelfde voelen als jij. Zo bijzonder om hun aanwezigheid te voelen!

Vind je het eng? Dan doen we dat natuurlijk niet, maar meestal vinden mensen het een enorme thrill om dit mee te maken.

info@mediumdina.nl

Pas op met zwarte magie. Het is schrikbarend hoeveel mensen ik tegenkom die slachtoffer zijn van zwarte magie.

Dit herken ik door een laagje pek wat op de ziel zit. Elke keer dat iemand zwarte magie toepast op een ander persoon, komt er een klein laagje zwarte pek op de ziel. Deze pek trekt demonen aan. Mensen lopen hierdoor ernstige schade op.

Demonen zijn te verwijderen, maar vaak hebben ze al blijvende schade aangericht.

In dit hoofdstuk wil ik heel duidelijk aangeven wat zwarte magie is en dat het verboden is om te gebruiken. Er zijn wetten in het universum opgesteld waar de zielen zich aan moeten houden. Deze wetten zijn meegegeven voor de geboorte. In het onderbewustzijn leeft deze kennis nog. “Ik heb het niet geweten” is dus niet iets waar je mee aan kunt komen in het hiernamaals. Je wist het namelijk dondersgoed.

Zwarte magie is een heel zware overtreding van de wetten van het universum. Een van de zwaarste die je kunt maken. De gevolgen hiervan zullen dus niet mals zijn.
Oftewel “Het is het niet waard!” Denk daaraan. Je zit hier in het tijdelijke leven, om te leren en om te rijpen voor het eeuwige leven in de eindtijd. Zet dat niet op het spel voor tijdelijke roem, rijkdom of  valse liefde! Je wilt toch dat iemand écht van je houdt en niet bij je blijft, omdat jij iets met zwarte magie gedaan hebt? Het zal in het leven hierna als een kaartenhuis in elkaar storten en uit je handen vallen en dan heb je niéts meer. Zoek de ware liefde op, ware liefde laat zich niet dwingen.

Wat is zwarte magie? Alles waarmee jij situaties naar je hand wilt zetten d.m.v. magie is zwárte magie!

De scheiding tussen witte magie en zwarte magie is dan ook heel dun. Daarom wordt witte magie ook afgeraden. Wanneer jij namelijk weet wat je kunt bereiken met magie is het heel verleidelijk om grenzen over te gaan van het toelaatbare.         Wat het toelaatbare is, is ook voor ons niet goed objectief vast te stellen.

Voorbeeld van wat ik tegenkwam. Een dame was getrouwd met een man en die had al een dochter uit een eerder huwelijk. De band tussen die vader en dochter was slecht en onwenselijk. De vrouw had veel last van die band tussen vader en dochter. Iemand die zich uitgaf voor lichtwerker keek naar de situatie en zag de verdorven band tussen vader en dochter en ‘hakte!’ die band gewoon door!

Dat is een heel goed voorbeeld, van een situatie waarin de dunne scheidslijn van witte magie naar zwarte magie doorbroken wordt.

Een band tussen vader en dochter mag niet ooit doorgehakt worden, ook al lijkt het nog zo wenselijk op dat moment en lijk je daar nog zoveel goed mee te doen. Voor die vrouw is het goed, maar voor de vader en dochter niet. Ook al is hun band nog zo slecht. Het is een familieband en ze moeten eraan werken. Je mag ze alleen reinigen van negatieve invloeden.

Je mag dus het duister uit beide zielen trekken en de banden reinigen van duister, maar je mag geen banden doorhakken. Dat is heel erg gevaarlijk voor in dit geval de dochter, die op die manier bloot komt te staan aan nog meer gevaren. Banden van familieleden zorgen ervoor dat een kind niet zomaar in de hel belandt na het leven. Dergelijke banden komen onder druk te staan en kunnen sporen van slijtage vertonen door bijvoorbeeld, mishandeling en misbruik door ouders. Ouders worden hiervoor ook verantwoordelijk gehouden door het universum bij hun overlijden. Wanneer zij hun kind dus letterlijk hebben ‘laten vallen’ en ten prooi hebben laten vallen aan het duister, omdat zij hun kind niet goed verzorgd hebben, dan zitten daar consequenties aan.

In dit geval zou de lichtwerker daar dus verantwoordelijk voor gehouden zijn, dat het kind eventueel ten prooi zou zijn gevallen aan het duister, door het doorhakken van de banden. Deze banden heb ik daarom ook hersteld. Hoe verkeerd iemand ook lijkt, en hoe verkeerd een relatie tussen familieleden ook lijkt. Het heeft een reden en het is niet aan ons om ze te doorbreken. Als een familielid het zélf doet is dat trouwens nog een ander verhaal als dat een partner dat voor ze beslist! Je mag natuurlijk je eigen banden met mensen breken als je dat wilt. Ouder/kind zou ik afraden, om die reden dat je als ouder verantwoordelijk bent voor je kind.

Dat is een goed voorbeeld van hoe verleidelijk het kan zijn om zwarte magie te gaan gebruiken. Het soms zelfs goed kan lijken.

Alles waarmee je situaties naar je hand zet is zwarte magie. De reclamebriefjes die je wel eens in de bus krijgt ‘verloren liefde herstellen?’ ‘hulp bij examen’ ‘ roem of fortuin?’  Het is allemaal zwarte magie. Als een liefde niet voor jou voorbestemd is, zal je ze niet houden. Het kan in dit leven, voor korte duur je inderdaad opleveren waar je op hoopte, maar je wordt er gigantisch op afgerekend in het hiernamaals. Je hebt zelfs kans dat je je plek in de eindtijd verspeeld hiermee. Het is het dus niet waard. Vergeet niet dat alles hier tijdelijk is. Alles wat je hier vergaart is tijdelijk en dus totaal ondergeschikt aan het leven hierna in de eindtijd.

Zwarte magie kan zich in dit leven al tegen je keren. Elke keer dat iemand pek weghaalt bij de ziel, vindt deze zijn weg naar retour afzender. De pek verdwijnt namelijk niet. Is de hechting losgehaald door een lichtwerker of engel dan gaat hij automatisch terug naar de afzender en deze zal dan gelijk al de enorme ellende ervaren van hetgeen hij aangericht heeft.

Zwarte magie loont niet. Op korte termijn kan het heel wat lijken en heel bijzonder en je behoorlijk wat macht geven, maar dit is schijn. Je wist dit, voor je in dit leven kwam. Je wordt op de proef gesteld, laat je niet verleiden tot!

 

 

 

 

Wanneer ben of word je nu lichtwerker?

Helaas zijn er veel misverstanden over lichtwerkers. Zo denken veel mensen dat je jezelf dan heel wat vindt, of jezelf tot uitverkorene hebt verheven. Of dat je daarvoor een heilige moet zijn. Oftewel iemand die nooit een stap verkeerd zet. Volgens mij bestaan die niet. Dus laat ik je gelijk uit de droom helpen.

Volgens mij leer je ook niks door nooit een stap verkeerd te zetten. Volgens mij leer je juist van je fouten.

Natuurlijk heb ik er ook over nagedacht, waarom ik? Ik ben namelijk zeker geen heilige. Ik heb namelijk zeker ook gezondigd in mijn leven. Sterker nog, ik ben door schade en schande wijs geworden. Sterker nog, ik zondig nog steeds weleens. Ik ben niet perfect, ik was niet perfect en ik zal ook niet perfect worden. Dat is ook niet het doel van het leven op zich. Sterker nog, ik heb heel duidelijk de boodschap door gekregen: ‘1 perfect wezen en het leven zal zich wreken.’

Het is ook niet zo dat Vader mij een liever of beter kind vindt dan de anderen en dat Hij mij daarom uitgekozen heeft. Nee, ik heb er lang over nagedacht en het is me duidelijk geworden dat het een objectief energetisch proces is welke bepaalt of jij lichtwerker wordt of niet. Dus misschien stond Vader nog wel gek op zijn neus te kijken! Jij hier?

“In principe krijgt iedereen dezelfde kans”. Dat is waarheid en het is geen waarheid. Dat vraagt om uitleg en dat zal ik dus doen.

Het is net zo goed dezelfde kans als dat jij de kans krijgt om bakker te worden, om piloot te worden, om wat dan ook te worden in het leven. Daarbij geldt ook het principe dat iedereen die kans heeft, maar tegelijkertijd is dat niet waar. Wanneer jij namelijk net niet lang genoeg bent, kun je geen piloot worden. Daar gaat je gelijke kans om piloot te worden. Je kunt wellicht nog wel leren vliegen of een heleboel andere dingen doen. Of misschien heb je hoogtevrees, dan kan je ook geen piloot worden. Misschien ook wel, als je ermee leert omgaan.

Lichtwerker worden is precies hetzelfde. De signalen om lichtwerker te worden liggen in het leven verscholen. Pik jij die signalen op? Wat doe jij met die signalen?

Pik je ze niet op, omdat je ze niet ziet dan gaat jouw kans aan je voorbij. Hoewel er tegenwoordig ook veel opleidingen gegeven worden om je gevoeligheid te ontwikkelen en om de signalen te leren herkennen. Dan heb je mooi een belangrijk punt overwonnen met hulp van anderen.

Wat doe jij met die signalen? Wuif je ze weg als onzin? Dan gaat je kans aan je voorbij. Je wordt geen lichtwerker.

Pak je de signalen wel op, hoe handel je dan? Doe je er iets goeds mee? Of doe je er iets verkeerds mee? Je hoeft heus geen 10 te scoren en één gemiste kans maakt je nog niet gelijk lichtwerker af. Het is wel werkelijk een hele opleiding die in het leven voor jou in het verschiet kan liggen.

Je zult merken dat wanneer je de signalen oppikt, ze serieus neemt en er voldoende juist op handelt de ervaringen gaan versnellen. Er komen steeds meer zaken op je pad, die jou toevertrouwd worden. Je kunt steeds meer openbaringen gaan krijgen. Dat betekent dat je steeds meer informatie toevertrouwd wordt. Je klimt langzaam omhoog op de carrière ladder van lichtwerker.

Het betekent niet dat jij ineens privileges krijgt die andere mensen niet krijgen. Je wordt niet verheven boven andere mensen. Je bent nog steeds verantwoordelijk voor de fouten die je maakt. Het is niet zo dat er geen pech meer op je pad komt. Je eigen rijping- en leerproces gaat gewoon door net als bij iedereen. Daarvoor zijn ook nare dingen nodig. Je bent zelfs verantwoordelijk voor de gevolgen van al je acties. Het is best een grote verantwoording. Dus het is niet alléén maar leuk.

Het kan ook zo zijn dat andere mensen onbewust aanvoelen dat jij een lichtwerker bent en harder tegen je aan gaan schoppen. Dat kan een aantal redenen hebben.

• Het kan een hulpvraag zijn
• Het kan jaloezie zijn
• Het kan bedoeld zijn om jou uit je evenwicht te brengen als lichtwerker.

Dat hoef je die persoon niet te gaan vragen, die weet met heel zijn bewustzijn van niks en lacht jou gewoon vierkant uit als je met dat verhaal aankomt. Ik ga altijd uit van 1 en houd rekening met 2 en 3.

Bovenal blijf je als lichtwerker een mens met emoties en je eigen beperkte visie op situaties in het leven. Dat blijft een valkuil voor elk mens en ook voor elke lichtwerker. We kunnen dus ook fouten maken, ik kan ook wel eens onterecht boos worden, ik kan ook wel eens iemand kwetsen etc. oftewel ik ben mens net als jij.

 

 

 

 

 

Bij deze mijn Master Reiki Certificaat. Tevens heb ik Reiki Gold 1e inwijding.

info@mediumdina.nl

Ik ging een avondje uit met een vriendin naar het casino. Tanja is niet zomaar een vriendin. Ik heb al vaker over haar geschreven en onze belevenissen samen.

Bij de roulettetafel vertelt ze mij dat ze doorkreeg dat ze op 15 of 18 in moest zetten. Ze koos voor 15 en het werd 18. Ik vond het maar vreemd, want de lichtwezens weten dat ze zich niet met gokspellen mogen bemoeien. Anders was ik zelf natuurlijk ook allang rijk geweest 😊 . Dus daarom klonk het als slecht nieuws in mijn oren. Echter weet ik dat Tanja heel goed beschermd wordt, dus het kon eigenlijk ook geen kwaad. Toch vroeg ik me af wat er speelde, maar Tanja maakte zich er verder niet druk om en ik ook niet. Tenslotte koos Tanja net voor het verkeerde getal en bedacht ik mezelf, dat het misschien alleen een teken was dat er iemand contact zocht en zo wilde laten merken dat die er is. We lieten het voor wat het was.

Echter een paar dagen later trekt Tanja aan de bel. Er is iets vreemds gebeurd. Tanja had een blouse aangetrokken voor haar werk met een ruime kraag. Ze wilde hem eigenlijk verwisselen voor wat anders ivm angst voor inkijk, maar een stem in haar hoofd zei: “Daar krijg je spijt van.” Tanja besloot daarop de blouse aan te houden en op werk moest ze op een gegeven moment bukken. Tanja keek goed of niemand haar zag en bukte toen. Echter op dat moment, heel toevallig was een collega net met zijn mobiel bezig om de flitsinstellingen te controleren en Tanja zag ineens een flits. Ze schrok en hoopte dat ze niet op een onflatteuze manier op de foto zou staan. Ze vroeg aan de collega om de foto’s te controleren en jawel ze stond er wel op. Gelukkig niet duidelijk, maar de collega kon nog wel de kleur van haar b.h. zien. Daarop is de foto gewist en was de kous af. Echter hoorde Tanja daarop hard gelach in haar hoofd en dat bleef haar achtervolgen.

Daarom trok ze aan de bel bij mij, om te zien wat er aan de hand was. Wie dit grapje haar flikte!?! Ik had geen flauw idee waar we aan moesten denken. Het voorval met de getallen op de roulettetafel was ik alweer vergeten en ik besloot mijn gids te vragen om informatie via automatisch schrift.

Eerst kreeg ik ‘kwert’ door. Kwert? Wat is dat? Tanja gaf aan dat dit kwart kan betekenen in een taal die zij kent.

Daarna krijg ik door “ertertertert, tik dat maar in op google dina dan vind je het wel.” Ik krijg wel meer van die zoekspelletjes. 1 woord kan veel dingen betekenen. Ik speur dan het internet af naar alle betekenissen van het woord in verschillende talen en ben dan altijd weer verbaasd als ik alle betekenissen naast elkaar leg en een boodschap erin kan ontdekken. Leuk tijdverdrijf en heel interessant om te zien dat er echt iets uitkomt.

Dus ik tik op google ‘erterte’ in en daar begint de google aanvulling te werken. De google aanvulling laat gelijk het woord ‘ertertertert’ zien. Precies evenveel keer ‘ert’jes dus niet ertertert of ertertertertertert, nope precies vier keer ert. Dus ik klik op zoeken en krijg een aantal hits.

Ondertussen leg ik nog aan Tanja voor dat er ook ertertertert gegeven werd. Tanja ziet er nog kwetterdekwetter in. Een combinatie van de woorden. Ja, iemand die van veel praten houdt dan, want ik had ook nog het woord ‘heart’ doorgekregen. Dat klopte inderdaad, het wezen wat contact met haar had was veel aan het praten, druk en luid. Zo erg had Tanja het nog niet eerder gehoord.

1 van de hits valt mij al heel snel op. Dat is een gokprofiel, van een online casino. Iemand die deze naam als nickname heeft. Dan snap ik het. Het casino! Je hebt een entiteit meegenomen! Waarschijnlijk een gokverslaafde die overleden is. Vandaar dat je die 15 en 18 doorkreeg. Die entiteit zit vast in de negatieve energieën door zijn gokverslaving en hing nog steeds rond in het casino.

Dan snap ik ook wat kwert nog meer betekende. Dat stond inderdaad voor kwart. We speelden namelijk met munten van 2,50 op die tafel. In de roulette staat dat voor ‘met kwarten spelen’.

Dus op dat moment dat wij aan die roulettetafel met kwarten stonden te spelen, was daar ook een overleden gokverslaafde aanwezig die daar al langer in dat casino rondhing. Hij zag ons en is met Tanja meegegaan. Waarschijnlijk op zoek naar hulp. Hij was degene die haar de getallen door gaf. 15 of 18. Tanja mocht er natuurlijk niet mee winnen op die manier, want je mag je gaves niet misbruiken in gokspellen. De lichtwezens hebben haar daartegen beschermd.

Daarom hebben we inderdaad hulp verleend aan de entiteit en was het drukke harde geluid in Tanja’s hoofd ook gelijk verdwenen. Tanja hoorde nog 1 maal een zachte stem “zo hehe die is weg, wat een rust”, maar dat was waarschijnlijk haar eigen gids die blij was dat de druktemaker vertrokken was. Jammer dat we dit soort verhalen niet verder uit kunnen pluizen en kunnen nagaan of er in dat specifieke casino een dergelijke gokverslaafde bekend was. Toch zegt het niet terug vinden van zo iemand dan ook weer niet alles, het kan namelijk best zijn dat hij altijd in een ander casino kwam en hier terecht gekomen is op zijn ‘goktocht’. Nu zie ik ook in dat het ‘heart’ moet hebben gestaan voor de getallen die Tanja doorkreeg. Een roulettespel heeft 36 cijfers. Zij kreeg 15 of 18 door. Ze koos 15 en het werd 18. 18 is dus het ‘hart’ van het roulettespel. Ert hield van roulette spelen! (dit weetje besef ik pas maanden later! Gááf!)

Een paar dagen later contacteerde Tanja mij nogmaals. Ze vroeg mij of er wéér een entiteit bij haar was? Het volgende was namelijk gebeurd. Ze was op het toilet geweest, had de deur gesloten en wilde het huis verlaten en liep al op de trap naar beneden, toen ze ineens wat hoorde vallen in het toilet. Ze liep terug en vond de luchtverfrisser in de toiletpot. Ze vond het vreemd, omdat ze al halverwege de trap was en de luchtverfrisser nooit eerder van zijn plek gevallen was. Ze zette hem recht en ging weer op weg naar buiten langs de kapstok, trok haar jas aan en toen viel er ook nog een hoed van de hoedenplank. Natuurlijk maken we allemaal wel eens mee dat er iets valt en Tanja ook en die trekt dan niet gelijk aan de bel bij mij. Echter deze keer voelde het als teveel toeval en daarom vroeg ze of er soms weer een entiteit was. Ik zei dat ik voor haar zou kijken en al snel kreeg ik door dat het onze ‘Ert’ was (ertertertert). Hij wilde nog even terugkomen om te bedanken om te zeggen dat het nu goed gaat. Het bleek ook dat de items die vielen een symbolische betekenis hadden. De luchtverfrisser die in de toiletpot viel, stond voor de frisse lucht die Tanja door zijn ‘shit’ liet waaien, waardoor hij dus weer verder kon en de pet die viel voor ‘petje af’ . Nou dat was nog zo’n mooie boodschap van Ert, waar hij veel moeite voor heeft gedaan om die nog aan Tanja mee te geven, dat ik die jullie ook niet wilde onthouden. Tenzij je liever in toeval gelooft 🙂 Héél véél toeval. Lots of toeval 😀 . Nee wij niet 🙂 Goede reis naar boven Ert! We zien je in de eindtijd!

En dit verhaal kent een vervolg. Het voorgaande was voorgevallen omstreeks oktober 2017. In Juni 2018 besluit ik weer met Tanja naar het casino te gaan. “Toevallig” is het in die week ervoor dat ik dit verslag nog eens doorlees ivm mijn nieuwe website en dan zie dat wij een hint gemist hadden. Ik had namelijk het woord “heart” doorgekregen toen we op zoek gingen naar de entiteit waar Tanja last van ondervond. In het casino kreeg Tanja de ingeving om op 18 in te zetten of op 15. Ze koos 15 en het werd 18. Het roulette-spel gaat tot het getal 36. Dat is 2x 18. Het getal 18 is daarmee het ‘hart’ van het roulettespel. Ik besluit dit Tanja te vertellen op de avond dat we naar het casino gaan. Tanja vindt het ook heel erg bijzonder. We komen het casino binnen en krijgen een munt met kans op een reis naar Monaco en mogen die inzetten in het roulettespel op een heel cijfer. We besluiten om eerst maar die munt in te zetten, voor we verder gaan spelen. We zoeken een rustige roulette-tafel uit en ik besluit hem op ’18’ te zetten natuurlijk. Op welk getal anders? Tanja wilde dat ook doen en twijfelt door mij, omdat ik het al doe, maar besluit hem er ook bij te zetten. Ja, waarom niet? Ter ere van Ert, zeg ik nog. Wat maakt het verder ook uit waar je het op zet? Dus we deden dat ter nagedachtenis aan Ert. Het wérd 18! !!! Hoe groot is die kans? Niet zo heel groot. We kregen allebei een lot om mee te doen aan de loterij voor die prijs naar Monaco. Niet dat ik naar Monaco wil, maar ik stond dus met tranen in mijn ogen daar, omdat dit gebeurde. Daarmee stond ik nog even goed voor schut trouwens, want er waren mensen die dachten dat ik dacht dat ik die prijs al gewonnen had. Hahahaha, maar ik werd gewoon emotioneel door het hele gebeuren. De gedachte dat Ert duidelijk bij ons was. Sterker nog, ik zal niet eens naar Monaco gaan, al zou ik de reis winnen. Ik zal een foto van het lot bijvoegen.

Een aantal weken geleden vroeg iemand me of ik een paar entiteiten weg kon halen uit een boshuisje. Het huisje lag er ingestort en onbewoond bij en elke keer als ze haar hond uitliet liep ze daarlangs en zag ze daar entiteiten. Ze vond het kwaadaardig en ze riepen haar naar binnen om wat te zoeken. Één keer heeft ze dat gedaan, maar kon er niks vinden. Ze vond het naar en vroeg me om ernaar te kijken. Dat beloofde ik, maar het kwam er eerst niet van en toen ontschoot het me ineens.

Hoe toevallig dan ook dat ik haar vlak voor kerst sprak en dacht “Ach jee het boshuisje,” en gelijk aan de slag ging voor het mij weer zou ontschieten!

Ik zag een man bij de deur staan met een peuk in zijn mond. Dat herkende zij, dat had zij ook gezien. Daarna kreeg het voor mij, een onverwachte wending. Eerlijk gezegd had ik er niet veel bij verwacht, dit boshuisje. Een verlaten huisje stort vaak in dus waarom zou er iets achter zitten? Als ik dit ook maar een klein beetje had vermoed, had ik het niet zo lang laten wachten. Aan de andere kant, duurde de situatie al enkele jaren, dus konden die paar weken er ook wel bij.

Toen zag ik dus 2 kinderen en een vrouw. Het gaat om een gezin, zei ik tegen haar. “Dat klopt” zei ze. Ik wist helemaal niet dat ze meer informatie hierover had. Ik ben blij dat ze me dit niet zei, want dat maakte me zekerder in het vertellen wat ik zag. Anders ben ik weleens te bang om ernaast te zitten, dat geeft spanning en dan zit ik er juist naast.

Dan zie ik iets van brand, maar een kleine brand. Het is me niet duidelijk. Het meisje weet ook niet van een brand.  “Zou kunnen” zei ze. Het was bij mij ook twijfelachtig.

Dan krijg ik ineens door dat die vrouw bij hem wegwilde. Het gaat om een familiedrama! zeg ik geschrokken.

“Dat zou heel goed kunnen” weet het meisje mij te vertellen “Er was veel ruzie in de woning en er werd ook gevochten, dat is bekend.”

Ik spreek de man aan. Hij staat bij de voordeur alsof hij de wacht houdt. Continu, met die peuk in zijn mond. De kinderen spelen in de woonkamer, maar niet heel vrolijk, heel rustig. De vrouw ligt continu in elkaar gedoken.

Ik spreek de man aan en vraag hem wat hij daar nog doet. Hij is heel laconiek over de hele situatie. Hij vindt het wel best zo.

Het meisje herkent dat ook, wat zij erin aangevoeld had.

Dan begint hij over het meisje. Hij vindt het gezellig als ze langskomt. Ze houden van gezelschap. Dat ze wat moet zoeken is een smoes om haar binnen te lokken.

Hij wil niet naar het licht toe. Als ik hem vraag of het hem niet beter lijkt, wordt hij boos. Dat herkent het meisje ook. Ze had ook al geprobeerd om met hun te spreken en dan werd hij inderdaad boos.

So far so good. Ik blijf de situatie en de emoties van de entiteiten screenen om een beeld te krijgen van de situatie. Dan weer over het meisje, waarom ze naar binnen moet. Ja het meisje heeft soms donkere gedachtes. Ze willen haar helemaal bij zich hebben. Niet meer levend dus.

En dan voel ik wel een kwaadaardige energie opduiken. Daar richt ik mijn pendel op en ik zwaai.

Er komt een soort licht boven het boshuisje en onze hemelse Vader bemoeit zich ermee. Ik zie dat hij de twee kinderen weghaalt.
Om de kinderen af te leiden van de kwaadaardige energie omtrent hun vader zing ik een liedje voor ze.

‘1.2.3.4 hoedje van, hoedje van, 1.2.3.4 hoedje van papier. Als dat hoedje dan niet past. Zet het in de glazen kast. 1.2.3.4 hoedje van papier” Dat herhaal ik een paar keer tot de kinderen veilig boven zijn in Vaders handen.

De man is dan boos op mij dat de kinderen weg zijn. Dan word ik even boos op hem. Het is zijn keus geweest om dit te doen, niet die van de kinderen. De kinderen zijn trouwens intussen allang volwassen, weet ik hem te zeggen. “Kijk maar, tijd dat ze op zichzelf gaan.”

De man is in verwarring gebracht over deze gedaanteverwisseling van zijn kinderen. Dit zeg ik hem, omdat hij er dan beter mee om kan gaan. Een kind houdt je nooit je leven lang bij je. Ze worden groot en gaan op zichzelf. Hij had dit nodig om ze los te kunnen laten en dat deed hij toen dus ook spontaan en dat was nodig.

De kinderen zeuren ineens dat hun hoedjes niet passen.

Dan herhaal ik het liedje nog een keer. Wat zong ik nu precies?? 1.2.3.4 hoedje van, hoedje van, 1.2.3.4 hoedje van papier. Als het hoedje dan niet past. Zet het in de glazen kast. Kijk eens goed? waar is die glazen kast?

Blijkbaar hadden ze een glazen kast in hun woning. De gevouwen hoedjes worden in de glazen kast gezet. Het zijn precies vier hoedjes. Vader, moeder en de kinderen.

Voor ieder 1 hoedje.

Vader moet het hoedje ook opzetten en dat doet hij ook meteen. Moeder ook, maar ze zit nog in elkaar gedoken op de vloer.

“Je hebt nog geen seconde naar haar omgekeken” verwijt ik hem “Je geeft geen ene moer om haar, is het wel? “

“Niet zoals zou moeten” geeft hij schoorvoetend toe.

“Hoe zit dat dan? kon je geen vrouw vinden waar je wel genoeg om gaf?” vraag ik me af

“Dat is het niet. misschien ook niet. maar.”

“Dus je neemt de vrouw die je wel kon krijgen. Haar karakter zint je niet, dus sla je haar maar alsof ze een hond is die je af kunt richten en kunstjes kunt leren! En als ze het dan zat is en ze wilt weg, dan breng je de hele boel maar om zeep.”

Ik ben boos. Zeker als ik dan ook nog doorkrijg dat de kinderen allang naar boven hadden gekund, maar daar bleven voor hun ouders. Het is dat Vader de kinderen toefluisterde, dat ze hun ouders konden helpen door met Hem mee te gaan, dat ze met hem meewilde. Wat een schatten, wat een engeltjes. Ze gaven letterlijk hun leven voor hun ouders!

Ik word emotioneel. Dat gebeurde er dus toen ik het liedje zong. Het was niet alleen om de kinderen gerust te stellen, maar ook om het hun vader niet te laten horen wat onze Hemelse Vader voor moeite moest doen om de kinderen mee te krijgen. Ze gingen zeker niet zómaar mee! Alles is gebaseerd op vrijwilligheid. Entiteiten die niet mee willen, neemt Hij niet mee, ook al wil Hij nog zo graag! Hij heeft zelf heel lang op dit moment zitten wachten. Hij wil zo graag al zijn kinderen redden en in Zijn armen sluiten!

Moeder staat op en zegt dat het haar schuld is. Dat zij het verkeerd gedaan had.

Dan word ik boos op haar en leg haar uit dat ze hem hiermee niet helpt. Hij moet leren dat niemand perfect is en ook zij niet en dat dit okay is en van haar moet houden met haar onvolmaaktheden erbij. Hij begint het dan in te zien. De spijt die ik voel is echte spijt en niet geveinsd. De liefde voor haar in hem groeit. Hij staat het nu pas echt toe in zichzelf om dit voor haar te voelen.

Dit klinkt gek, maar het is een gezin vol met liefde. Nergens wordt uit duidelijk dat dit gezin opgebroken gaat worden. Integendeel. Vader en moeder zijn ook aan het stijgen, maar dan haal ik de vader toch nog even weg.

Onze hemelse Vader, vraagt mij waarom ik dit doe. Het is bijna kerst en wat doet Vader met kerst? Dan vergeeft hij mensen. Dan vergeeft hij extra veel zielen.

“Maar Vader, kerst is pas overmorgen. Hij heeft nog 2 dagen en in die 2 dagen moet hij nog een klusje klaren!” voel ik heel sterk aan.

“Je bent eigenwijs zoals altijd, dina” hoor ik hem zeggen “Maar het is goed. Ik sta erachter.”

Ik stuur de man op pad en zeg hem “Weet dat je dit kan, wees gewoon een échte man! dan worden je zondes vergeven en kun je op naar je eeuwige leven.” Ik geef hem een zoen mee, voor de ergste pijn, maar hij krijgt er maar één. Dus gebruik hem niet te snel, want dan heb je niet meer. Hij vraagt gelijk om nog een zoen, voor het geval.

Dus ik praat nog even op hem in. Dit is precies herkenbaar voor hoe hij altijd heeft gehandeld en altijd heeft geleefd en waardoor dit zo uit de hand kon lopen. Hij krijgt die extra zoen dus niet mee. Wat hij moet doen, dat is iets wat hem zeker zal lukken, maar ook iets wat niet makkelijk zal zijn. Dat is gelijk zijn straf voor het veroorzaken van zoveel pijn, maar het zal ook gelijk zijn groei zijn en hem helpen. Daarnaast zal het ook een belangrijke taak zijn voor het tot stand komen van de eindtijd. En dan valt alles weer in elkaar. Dat, hoe zwaar de klus ook is, er altijd een ziel te vinden is, die voor dat ene klusje geboren is. Geen kattenpis, maar dat maakt van een jongetje een echte vent. Zodat hij straks wel wat is gewend. Daarmee zal hij er respect mee verdienen, zodat ook andere zielen hem kunnen vergeven zonder door te blijven grienen over wat is gebeurd, want dat is gebeurd en dat is geweest. En nu voor iedereen: “Op naar een zalig Kerstfeest!”

Dank U lieve Vader voor alle bijzondere vergiffenissen en dat ik hier deel van uit mag maken.

Mijn volgende reading is bij Sander. Hij is erg gek op dieren en heeft op een dag een duif gevonden onder de bank. Zijn katten hadden hem meegenomen en hij heeft de duif opgevangen en verzorgd. Op een dag echter was de duif weg en na een paar dagen vond hij hem dood terug.

Hij was er erg kapot van en ik heb hem een reading aangeboden welke hij graag wilde.

Toen ik bij Sander aankwam merkte ik dat het contact met de entiteiten moeilijk was. Er hing een grote donderwolk om Sander heen. Ik merkte heel veel spanning bij hem op. Dat klopte volgens hem. ik zag de duif daardoor in de verte, want die kon niet dichterbij komen door die donderwolk.

Ik kreeg gelijk het gevoel dat Sander niet vol met woede en verdriet zat, maar wel met het idee dat hij de hulp niet waard is, die hij kan krijgen en daarom een muur om zich heen bouwt. Hij herkende dat.

Daarnaast zat hij ook erg vol met spanning en ook dat herkende hij. Dat bemoeilijkte de reading, dus ik moest me eerst met die grote donderwolk bezig houden. Het was een grote grijze wolk, die de woonkamer bijna helemaal vulde. Ik wees het hem aan. Ik legde hem ook uit, dat de entiteiten zo niet bij hem kunnen komen. Normaal als alles in orde is, staan ze letterlijk áchter de levende. Ook onderbewustzijnen van levende zielen zien dit en onbewust behandelen ze de levende dan anders.

Als de onderbewustzijnen van andere zielen zien dat er geen entiteiten achter de levende staan, hebben ze het gevoel dat ze vrij spel hebben om iemand te kwetsen en te benadelen. Er is immers geen hulp voor diegene. Gelukkig doet niet iedereen dat, maar het risico is veel groter daarop.

Ik zie dat het bij Sander nog niet echt aankomt. Hij begrijpt het wel, maar hij voelt nog niet hoe hij dat anders kan doen.

Hij herkent alles wat ik zeg, maar hoe nu verder?

 

Ik concentreer me wat op de entiteiten die in de hoek van de kamer staan. Ze staan in de rij voor Sander. Ik zeg hem dit en vertel hem dat dit heel bijzonder is. Er staat daar een hele rij met entiteiten voor jóu. Allemaal entiteiten die jou willen helpen in je leven, maar je laat ze niet toe.

Dan zie ik voor de duif een lichtvlekje, maar ik kan niet goed zien wie of wat dat is. Wanneer ik me dat afvraag, laten ze het mij zien. Het is alleen maar de dierenbegeleidster. Als dieren net dood zijn, dan gaan ze onder een begeleidster weg. Ze kunnen verdwalen als ze alleen gaan of in de problemen komen en dit lichtwezen begeleidt ze dan en gaat langs alle plekken waar ze nog naartoe willen of soms moeten om zaken die in hun leven gebeurd zijn te verwerken.

Wanneer ze wat langer dood zijn, begrijpen ze hoe het werkt en hoe ze zichzelf kunnen redden en dan mogen ze wel alleen weg. Dit is specifiek heel anders dan bij mensenzielen. Mensen gaan wel gelijk alleen. Die krijgen soms ook wel begeleiding als ze dat nodig hebben, maar dat is niet standaard. Ze staat voor de duif om hem te beschermen tegen de wolk.

 

Ik krijg iets door van de duif.. Die wil gelijk iets zeggen tegen Sander en dit komt heel duidelijk en sterk door:”Wil jij alsjeblieft dat schuldgevoel loslaten?” Dit gaat over de dood van de duif. Ik kijk Sander aan. Ik vraag me af of dit klopt en hij beaamt het volledig.

“ja ik heb inderdaad een groot schuldgevoel erover”

Ik leg hem wat uit over schuldgevoelens en hoe hij ook anderen hiermee pijn kan doen. Ik weet dat Sander een gevoelig persoon is, die niemand pijn wilt doen, behalve zichzelf.

Maar het pijn doen van jezelf, kan ook mensen die van jou houden pijn doen. Vaak is een andere kijk op negatieve gevoelens die je handhaaft met bepaalde patronen iets wat heel erg kan helpen om dat patroon te gaan doorbreken.

 

Normaal ben ik bezig met entiteiten te helpen, maar in dit geval moest de meeste hulp toch naar de levende toe. Dat is voor mij voor het eerst. Ik heb daar nog geen ervaring in, maar dat maakt ook niet uit, want ik vaar op mijn gevoel.

En dan voel ik ook dat ik mijn pendel op Sander moet richten en moet draaien bij hem om hem zo te helpen met wat energieën. In zijn eentje gaat het hem niet lukken.

Het lukt een beetje. Ik zie een groot rood hart rond Sander verschijnen en Sander geeft aan dat hij een bruisend gevoel krijgt, en zich lichter voelt.

Dan krijg ik door dat de duif zijn leven voor Sander gegeven heeft. Dat is een ontzettend mooie daad van de duif, maar dan voel ik gelijk dat Sander dat afstoot.

Ik voel de energetische klap die Sander geeft, omdat hij vindt dat hij het niet waard is. Ik benoem dit hardop en Sander erkent dat hij dat inderdaad voelde.

Ik laat Sander zien wat hij daarmee doet. Het gevoel dat hij het niet waard is, Bam, hij geeft daarmee een harde duw, een soort klap naar de wezens die hem willen helpen en ik weet dat Sander dit niet wil doen. Hij wil alleen zichzelf tekort doen en zichzelf pijn doen, wanneer ik hem laat zien wat hij doet, valt er een kwartje bij hem. Helaas ga ik er zelf even te ver in door en teveel in op, dat is mijn eigen tekortkoming, want Sander ging het al heel goed omgooien en accepteren maar omdat ik het nog een paar keer herhaalde, sloot hij zich ineens af. Ik praat over mijn gevoel met Sander en hij beaamt het met een beetje schroom. Ik had het inderdaad goed aangevoeld. Ik leg hem uit dat dit inderdaad iets is wat ik in de gaten moet houden en nog meer aan moet werken. Dat is mijn valkuil. Ik werd teruggefloten door mijn gids en luisterde er wel ook gelijk naar en voelde het aan.

Daarom dus tijd voor een drankje om tot rust te komen. Dan praten we weer even over andere zaken en laten alles los wat er zojuist gezegd is. Dat is heel belangrijk bij mijn readings. Loslaten, loslaten, loslaten.

Terwijl we praten over allerlei andere zaken merk ik dat Sander zijn onderbewustzijn toch weer aan het loslaten is geslagen. Ik zie het ook aan zijn uitstraling, hij ziet er een stuk ‘lichter’ ‘vrediger’ uit. Ik zie een stuk van een donderwolk boven zijn hoofd uitstijgen en dan pak ik snel de pendel om hem te helpen. Ik voel dat hij dit niet alleen aan kan.

 

Ik pak mijn pendel en wat er dan precies gebeurd dat weet ik ook allemaal niet, ik vaar dus op mijn gevoel. Het is een sterke aandrang die ik voel om dat te doen op dat moment en uit ervaring weet ik dat er dan werkelijk iets gebeurd. Ik zwaai de pendel languit voor hem op ca een meter afstand en dan gaat de pendel langzaam naar de lucht. Daar moet ik hem nog een hele tijd laten draaien. Tot het gevoel verdwijnt en dan kan ik de pendel loslaten.

Weer geeft Sander aan dat hij zich lichter voelt, meer opgelucht. De lucht in de woonkamer klaart ook op. De entiteiten komen dichterbij.

 

Ik kom weer terug op de duif en het verhaal, dat hij zijn leven gegeven heeft voor Sander. Dan leg ik het hem uit. De duif heeft op een gegeven moment voor een keus gestaan. Hij kon terug naar zijn lichaam en dan herstellen en nog verder leven, of hij kon dood blijven en dan Sander gaan helpen in het hiernamaals. Dat laatste heeft de duif gedaan. Een zeer mooi gebaar van de duif, wat alleen maar kon doordat Sander zo goed voor hem gezorgd heeft, dat de duif dit voor hem wilde doen. Ik leg hem uit dat het daarom voor de duif ook zo naar is als hij vasthoudt aan schuldgevoelens. Het geeft de duif dan het gevoel dat hij de verkeerde keus gemaakt heeft en het anders had moeten doen.

Sander begrijpt dit wel, maar nog niet helemaal dat hij de duif moet missen, maar er is wel acceptatie.

 

Het is een schitterend offer van zo’n klein onschuldig wezen als een duif. Ik ben er echt door ontroerd en wordt er emotioneel van. Ik geef Sander aan dat het wel dankzij zijn zachte karakter is dat zo’n diertje dat voor hem over heeft en dat hij de hulp dus wel waard is en dat meerdere entiteiten hem willen helpen.

 

Ik zie een vrouw, met blonde krullende haren tot haar schouders, ze is stevig en draagt frivole opvallende kleding. Sander herkent dat niet.

Ik moet hem eerst uitleggen dat het kan zijn dat ze zich op jongere leeftijd laat zien en hij haar herinnert als een oudere vrouw met grijs haar.

Dan komt hij erop dat het zijn tante moet zijn. Zijn tante heeft vaak voor hem gezorgd als zijn moeder in het ziekenhuis lag.

Ik geef aan dat de vrouw niet heel erg dik is maar fors en stevig, krachtig bij haar schouders. Dat herkent hij, dat had ze inderdaad.

Hij geeft aan dat hij een goede band met haar had. Zijn tante heeft ook een boodschap voor hem, maar deze is nogal algemeen. Toch geef ik hem door. Hij moet stoppen met drinken. Dat geeft ze door.

 

Ik weet dat Sander zelf regelmatig mediteert en krijg sterk het gevoel door dat dit heel belangrijk is voor hem. Met al die negatieve krachten die hij in zich droeg, is het dankzij het mediteren dat hij nog niet helemaal afgegleden is. Ik vond ook geen demonische entiteiten in hem. De negatieve krachten die hij droeg, kwamen puur uit hemzelf. En met zo’n grote donderwolk van negatieve krachten om je heen ben je wel een makkelijke prooi voor demonische entiteiten. Het is dus dankzij het mediteren dat hij hier geen last van had.

Daarbij zijn die negatieve krachten ook een enorme zware last om te dragen. Dat merkte hij ook, doordat hij zich lichter voelde, het was onwennig zei hij. Onwerkelijk.

En dat klopt, want als je altijd zo zwaar getild hebt, dan voelt dat ineens heel onwerkelijk licht. Denk maar eens terug aan dat spelletje, waarbij je tegenover iemand gaat staan en met je platte handen tegen de platte handen van de andere persoon duwt. Jij duwt ze naar buiten en die ander duwt ze naar binnen, wanneer de druk losgelaten wordt, dan vliegen je armen de lucht in. Dat is een heel licht en raar gevoel. Dit voelen mensen ook die de last van de negatieve krachten los gaan laten.

 

Dan vind ik het vreemd dat zijn moeder nog niet doorgekomen was, maar ze legt dan uit dat ze hem niet wilde belasten. Ik weet niets over de relatie tussen de twee, maar ik begrijp dat het niet goed zit.

Sander beaamt dat.

Ik zit diep in de connectie en krijg dingen door, wanneer Sander spontaan opstaat en waxinelichtjes gaat vervangen.

“kijk dat doet hij nou altijd” zegt zijn moeder

“het is ontwijkend gedrag” denk ik tegen zijn moeder terug

“ja dat zal wel, maar hij doet dit dus altijd he. Als ik wil praten ofzo”

 

Ik wacht op Sander en zie hoe hij de tijd neemt om de waxine lichtjes te vervangen en spreek hem er dan op aan. Hij deed het onbewust, maar beaamt het dat hij dat inderdaad vaker deed als zijn moeder wilde praten, dan moest hij ineens dit of dat.

Daarom is het goed dat hij zich er bewust van wordt.

Dan zegt zijn moeder “we kunnen gewoon niet met elkaar overweg, anders hadden we onze problemen wel uitgepraat in mijn leven”

Sander beaamt dat ook wel wat, maar ik heb ook het gevoel dat zijn moeder niet voor haar fouten uit wil komen.

Sander zegt dan dat zij via een andere reading al vaker sorry heeft gezegd en dat hij dat niet meer wilde horen.

Ik snap ook waarom. Sorry daar koop je niks voor en het was een lege sorry. Sander had daar gelijk in.

Zijn moeder zegt dat ze al die tijd heeft zitten bedenken wat ze tegen Sander zou zeggen als het zover was en het precies wist, maar nu niks meer weet.

Dan wil ze iets zeggen, maar het komt niet door. Ik besluit me op haar emoties te richten, die vertellen mij vaak meer dan de woorden. Later begrijp ik dat zijn moeder daar weer ‘sorry’ wilde zeggen, maar dat dit werd tegengehouden door een hogere macht. Dit, omdat ze dat niet meer mócht zeggen. Toen ging ik mij ook realiseren dat er altijd andere hogere machten meekijken met de readings die ik geef en dat zij daarin bijsturen en bepalen wat voor informatie ik door mag krijgen en wat niet.

Maar ik voel helemaal geen emotie. Ik voel geen tekortkoming, ik voel geen spijt, ik voel geen verdriet. Ik voel helemaal niks. Het is eng, die onverschilligheid. Dat klopt niet.

“ja moet ik dan op mijn knieën gaan liggen smeken?” zegt ze ineens tegen mij.

Dat vind ik niet zo leuk om te horen. Tenslotte heb ik zoiets niet gezegd.

Ik heb het weer over het gebrek aan emotie wat er bij haar heerst en dan zegt ze

“ja niet iedereen is zo open en eerlijk als jij dina!”

Ik vertel Sander dat ze nu haar pijlen op mij richt. Hij herkent dat gedrag van haar.

Ik ben hier niet blij mee. Ik kom er om hun te helpen en dan doet ze zo tegen mij. Twee keer achter elkaar.

Sander zegt dat ze een moeilijke vrouw was en dat de dingen die ik doorkrijg heel typerend gedrag waren van zijn moeder.

Een vrouw die ik nooit gekend heb en hem nooit over heb horen praten. Ook al is Sander wel een kennis van mij. Zo goed kennen we elkaar niet.

Ik vraag haar of ze wel over is geweest. Ze zegt van wel. Ik vind dat heel raar, want met die onverschilligheid kan dat toch niet waar zijn?

Ik besluit om te kijken of ze gereinigd moet worden en roep hulp in. De eerste die ik inroep kan niet eens komen, omdat het hier om te zware negatieve krachten gaat, dan loopt ze zelf gevaar. Ik moet dus hoger inzetten en roep iemand anders op.

Deze geeft aan dat ze nog helemaal niet over is geweest en erover loog.

Ze wordt gereinigd maar ik krijg ook gelijk door dat ze er nog niet is. Dit kan een proces van maanden zijn. Ik heb het vaker meegemaakt, dat entiteiten om hulp kwamen vragen en ik die gaf en dat ze dan toch nog van alles in orde moesten maken voor ze over mochten gaan. Die kwamen dan ineens na een paar maanden blij voorbij om te zeggen dat het gelukt was en te bedanken.

Zij moet eerst Sander gaan helpen. Ik leg Sander uit dat dit een belangrijk samenspel is tussen hem en zijn moeder. Sander moet het toe gaan laten en zijn moeder moet hem gaan helpen. Als 1 van de twee het af laat weten dan mislukt het.

 

Dan begrijp ik dus goed waarom Sander geen sorry meer wilde horen. Hij legt dan uit dat ze ook een aantal keer in zijn dromen voorbij was gekomen en ‘sorry’ zei. Ik leg hem uit, dat hij onbewust heeft aangevoeld dat dit speelde en snapte dat die sorry niet genoeg was.

Ik krijg het idee dat Sander zelf ook hooggevoelig is en hij denkt dat zelf ook. Heeft er zelf ook alle schijn van en symptomen van gemerkt bij zichzelf.

Ik zeg dat als hij de donderwolk helemaal opgelost heeft en zorgt dat die niet meer terugkomt, hij de entiteiten in zijn omgeving zal gaan voelen en merken dat ze er zijn.

 

Weer krijg ik door dat mediteren heel belangrijk is voor Sander. Weer die aandrang om hem dat ook te zeggen. Dan zegt hij “ja dat weet ik, het doet veel goed, maar soms heb ik geen zin”

Dan snap ik waarom ik dit weer doorkreeg en waarom ik daar zo op moest hameren, omdat hij zelf zegt dat hij het af en toe laat schieten.

Ik leg hem nogmaals uit waarom het voor hem zo belangrijk is en dat de negatieve krachten daarom liever niet hebben dat hij mediteert, en hij daarom ook dat gevoel krijgt dat hij er geen zin in heeft. De komende dagen zal hij extra moeten mediteren en ook dan zal hij er zeker een dag bij hebben zitten dat hij er echt geen zin in heeft, maar moet hij zich er toch een keer overheen zetten. Dat is niet eenvoudig, maar wel heel erg belangrijk om op een andere weg te komen in zijn leven.

Om de weg te doorbreken waar hij nu in zit en te voorkomen dat het grote gedeelte van de donderwolk die we opgelost hadden weer terugkomt.

 

Ik zag nog twee mannen staan, maar Sander geeft signalen af dat het genoeg is geweest en hij niet veel interesse meer heeft in de personen die er nog staan. Dus we laten het er ook bij, het was best veel en emotioneel. Sander is blij en voelt zich lekkerder in zijn vel. Ik vraag hem om de komende tijd te laten weten of hij er nog wat van merkt.

 

de volgende dag laat Sander mij kaarten zien die hij dan heeft getrokken.

1) Tabris, kies je poort naar het licht

2) Je sleutel is blauw om je eigen waarheid te vinden

en kijk let eens goed op deze

3) Hariel/anpiel/thuriel dieren/vogels zijn wijze gidsen

Sander geeft aan dat hij daarna nog meer tekens heeft gehad. Hij zich aan het mediteren heeft gehouden. De dag dat hij er echt geen zin in had, zat er inderdaad tussen en hij heeft zich erover heen gezet. Hij heeft zich bewust opengesteld om hulp te mogen ontvangen en het contact met zijn overleden moeder is beter geworden. Hij voelt haar aanwezigheid soms en ook van de duif.