Projecteren en invullen, daar heb ik het vandaag over met jullie.

Heb er al eerder over verteld, niets kan niet bestaan, en ik kan daar nu wat meer over vertellen. Zodat je het beter kunt begrijpen. Soms duurt het even voor ik het verband zie, van de spirituele wereld naar de concrete wereld, maar het verband is er altijd. De spirituele wereld is de energetische en illusionaire wereld. Onlosmakelijk verbonden met onze concrete wereld. Het ene kan niet zonder het andere bestaan zeg maar.

Nou en dit verband is er ook weer, namelijk het invullen wat mensen doen als ze iets niet weten. Dat is algemeen bekend, als mensen ergens kennis missen, gaan ze het invullen, hoe zij denken dat het is. Dat is een proces om eens bewuster bij stil te gaan staan, want het is veel belangrijker dan dat het lijkt. Dat invullen van het ‘niets’ wat wij dus doen met zijn allen, dat is ook het ontstaan van het leven. Die onbewuste drang, van dat invullen van dat niets, die we allemaal in ons hebben. “Wat is daar gebeurd?” “Waarom is hij zo chagrijnig?” Als we het niet weten gaan we het invullen. We kunnen niet leven met die gaten, met niets. Dan verzinnen we het, dan gaan we het uit het illusionaire niveau halen, uit ons hoofd, daar bedenken we wat het kan zijn, we doen een beroep op de kennis die we hebben en we proberen daar een verlengstuk in te creëren, een bouwsteen. Die bouwstenen zijn heel belangrijk voor het ontstaan van het leven.

Wat is er morgen? Denk eens aan morgen, wat zie je dan? Dan zie je van alles, alle zekerheden die je in het verleden had, die zie je morgen ook terug in je hoofd, maar hoe kan dat dan? Even buiten het feit om dat alles tegelijk bestaat en morgen er dus ook is, is morgen voor jou ‘niets’ een gat, een leegte. Je weet helemaal niet wat je morgen hebt en of morgen bestaat en wat er morgen is, totdat het morgen is. Je vult alles in voor morgen. Je vult in dat je huis er morgen nog staat als je wakker wordt, dat al je spullen er nog zijn, iedereen van wie je houdt en dat je morgen bepaalde taken te doen hebt. Daarom kan een diefstal zo ingrijpend zijn voor sommige mensen. Ineens is een zekerheid van ze weggenomen. Iets waar ze op konden bouwen en vertrouwen dat het er was, want het was van hun en het hoorde er nog te zijn, daar kan iemand vreselijk angstig en onzeker van worden, want als dat zomaar weggenomen kan worden, wat kan er dan nog meer weggenomen worden?

Wij projecteren dus van alles op de dag van morgen. Wij projecteren alle zekerheden op de dag van morgen. Het doet mij terugdenken aan vroeger toen ik last had van angstaanvallen en me niet meer kon voorstellen dat er een morgen kon zijn. Het gevoel dat de hele wereld in pixels uit elkaar kon vallen, elk moment. Nu begrijp ik dat er iets misging in mijn vermogen om te projecteren naar morgen. Om door de angsten heen te komen, moest ik mij vasthouden aan dingen die ik wist, ‘ik moet morgen naar school, om 8 uur gaat de wekker.’ Zo wachtte ik tot die vreselijke angst wegebte, de angst van in een gat te zullen vallen, in het diepe niets. In de spirituele wereld heb ik geleerd waarom ik die angsten had en wat mijn positie in deze wereld is. Dat ga ik nu niet met je delen, maar het sluit allemaal op elkaar aan. Het heeft allemaal te maken met het ontstaan van ons leven, uit dat niets en daar kan het zo naar terugkeren, dus hoe zeker en vast dit leven hier voor jou lijkt. Dat het uit pixels uit elkaar kan vallen, was helemaal geen irreële angst. Het is onwaarschijnlijk, het komt goed, maar het is wél zeker wél mogelijk.

Goed, wij projecteren dus, vanuit dat illusionaire niveau, projecteren wij in het diepe niets ons leven. Omdat niets niet kan bestaan, simpel, daarom vullen we het op. En wat er echt kan blijven bestaan, concreet kan worden, hard kan worden, uit kan harden, dat heeft te maken met een aantal ‘natuurwetten.’ Dat is niet zomaar alles wat je kan verzinnen en bedenken natuurlijk, maar alles wat jij kan verzinnen en bedenken is daarom wel erg bijzonder en nooit onzin. Het is misschien niet levensvatbaar, maar het is geen onzin. Jij haalt je informatie uit dat illusionaire niveau en dat doet je brein met een reden. Die doet dat nooit zomaar. Jij gelooft dat misschien op dat moment. En dat geloof is dus erg belangrijk, om van dat illusionaire niveau naar dat concrete te komen, maar dat heb ik eerder uitgelegd, dat ga ik niet opnieuw vertellen, dan moet je even naar het hoofdstuk ‘van illusie naar concreet’ zoeken.

Wij projecteren dus, omdat wij licht zijn, kunnen wij projecteren. Dat projecteren is erg belangrijk. Het wordt ons weleens verweten, dat we van alles projecteren, omdat het niet altijd even handig is hoe we projecteren, maar ook dat hoort erbij. Soms projecteren we dingen van onszelf op onze omgeving. We willen liever niet weten dat wij slechte eigenschappen hebben, dus dan projecteren we dat maar op iemand anders. Dat is een niet gezonde manier van projecteren, maar ook dat heeft een reden, waarom dat gebeurt.

Door het concrete harde leven waarin we hier leven, vergeet je weleens wat er allemaal achter schuilgaat, maar de woorden die wij ‘onbewust’ gekozen hebben, verraden dat onze ziel dondersgoed weet hoe het in elkaar steekt! Bijzonder toch?

In mijn boekje ‘telepathisch communiceren kun je leren’ leg ik ook uit dat je informatie van buitenaf kunt krijgen door jezelf ‘leeg’ te maken. Doordat je even zelf niks invult, wordt dat automatisch opgevuld met info van buitenaf. Op die manier kun je informatie uit het energetische niveau/illusionaire niveau krijgen die voor jou belangrijk is of waar jij recht op hebt. Andere informatie dan die jou toe mag komen krijg je niet op die manier. Als iets leeg is, is het vacuüm, dan zuigt het, dus als ik mijzelf leeg maak, dan creëer ik een soort vacuüm in mijzelf en dan trek ik vanzelf informatie aan, uit die andere dimensies. Die dimensies die nauw verbonden zijn met de onze. Zonder die dimensies konden wij niet bestaan.

Toen ik jong was, had ik weleens het gevoel dat als nieuws mij nog niet bereikt had, de feiten nog konden veranderen. Dat zal ik uitleggen, ik had weleens het gevoel ‘als ik nu dat telefoontje opneem, hoor ik dat er een geliefde dood is, omgekomen bij een auto-ongeluk, als ik nog even wacht, dan hoor ik dat er slechts een lichte aanrijding geweest is.’ Dat is erg raar en dat vond ik zelf ook, want verstandelijk gezien is het complete nonsens. Het is zoals het is, het is gebeurt of niet! Maar het gevoel was zo sterk, dat ik het soms toch maar deed. Als ik er niet naar luisterde, was het inderdaad slecht nieuws ook nog! Nieuws wat niet meer terug te draaien was, want het was concreet geworden zodra het mijn gehoor bereikt had. Toen ik dan ook een paar jaar terug stuitte op Schrödingers kat, wist ik dat dit er iets mee te maken had. Onze waarneming is belangrijk voor het tot stand komen van het concrete leven. Als je de kat niet ziet, dan zit hij misschien niet in de doos. Dat klinkt raar, maar je moet het eens goed doorlezen op internet en dan ga ik je vertellen wat ik ervan denk. Die kat zit in de doos, ook als jij niet kijkt, omdat die kat ook een bewustzijn heeft en ook waarneemt, dus wat dat betreft klopt Schrödingers kijk op die kat niet, maar toch klopt het wél wat hij zegt. Als jij het niet hebt waargenomen, dan is het (nog) niet gebeurd. Dan kan er nog van alles veranderen. Het punt is, en dat is ook de reden dat we met zovelen zijn, dat iemand anders het wel al waar genomen kan hebben! En zelfs als er geen mensen zijn, dan zijn er dieren om het waar te nemen en zelfs als die er niet zijn, dan zijn er de planten en de bomen en, en, en, ja want ook die hebben een bewustzijn! Een zeer verlaagd bewustzijn, maar ze hebben het wel degelijk. Een onderbewustzijn! Dat klinkt raar en zweverig, maar dat is het niet, want alles lééft. Alles is energie en alles wat energie is dat lééft. Het leeft niet zoals wij, maar het leeft en het kan op zijn onderbewuste manier waarnemen en daarom kan het er zijn, en daarom heeft Schrödinger gelijk. Als dat niet kon, dan was het er niet. Als het niet waargenomen is, dan is het er niet. En daarom was dat gevoel wat ik als klein kind had, kloppend. Het klopte ook ergens niet, maar mijn onderbewustzijn wist hoe het leven in elkaar steekt, dat heeft met mijn positie te maken in dit geheel en die gaf mij al seintjes door, dat was dat gevoel wat ik had, maar mijn verstand, wat volledig in het bewustzijn leeft, dacht, dat is onzin! Dat kan helemaal niet! En toch is het zo! Als iets je nog niet bereikt heeft, kan het nog veranderen, omdat het nog niet waargenomen is. Maar wat is, dat is, dat kan je niet zomaar meer veranderen in deze concrete wereld, wel in het energetisch en in het illusionaire niveau en pas als het waargenomen is, komt het daaruit. Daarvoor is dat zo belangrijk. We projecten en we nemen waar. We projecteren in dat diepe niets, en we nemen waar, waardoor het concreet wordt. Dat is een heel mysterieus proces, maar het is de manier waarop het leven is ontstaan, of eigenlijk, ontstaat!

We leven dus eigenlijk in dat niets, dat heb ik in andere hoofdstukken uitgelegd, dat we hier leven vóór het ontstaan van het leven. Dat we hier leven in de ‘schijn’ van het leven en wat doet een projector? Die creëert schijn.  Bijzonder toch? Het leven ontstaat in het diepe niets, doordat de zielen die uit licht bestaan daarin kunnen projecteren, omdat er niet niets kan bestaan, daarom worden ze er ook naartoe ‘gezogen’ en daar leren ze, en harden ze en worden ze klaargestoomd voor het echte leven in de eindtijd. De geboorte van het leven, we staan op het punt het mee te maken.

Ik hoop dat ik het mysterieuze weer een beetje tastbaarder heb kunnen maken voor je. Dat alles wat wij doen en zeggen, laat zien dat we het dondersgoed weten en niks is ‘zomaar.’ Het invullen en roddelen wat mensen doen niet, hoe vervelend ook, de woordkeuze die we gebruiken, het is onze connectie met de energetische wereld en de illusionaire wereld en het laat zien dat we het allang wéten. We zijn het ons alleen niet béwust.

Wordt béwust, wordt wakker… Alles wat je hoeft te doen is te ontwaken. En dat is dus ook niet een zomaar gekozen woord, want we ‘slapen’ hier als het ware. Je ‘droomt’ dit leven. Nou dat roept misschien meer vragen op dan dat het antwoorden geeft, maar dat kan ik nu nog even niet beter uitleggen, dat komt vast weer later.

Liefs Dina